[Ludziom bez wnętrza...]
znajdują swoje drogi
wytrącone z równowagi
w pustce kosmicznej okruchy
nowe cykle zastępują stare
wiara której brakuje
Tobie i Tobie
w siebie nie samego
w życie nie śmierć
i w to że można
usnąć i śnić
aby jutro obudzić się
mówiąc komuś
śniłem wczoraj koniec świata
niepokój słów nad ranem czuję
jaki jestem maleńki płaczę
wewnątrz Ciebie ja nienarodzone
15.02.1976
